Turuncu bir yaşamaktı onlarınki
bir ateş kırmızısı
bir güz sarısı
turuncu
trajik bir yaşam yazgısı
Doğdu
ateş ve su
yer ve gök
tutku ve hüzün
Doğdular dünyaya
yaşama meyilli yürekleriyle
biraz yorgun dinç
biraz kirli temiz
bir hevesli
bir hevessiz Devamını oku »

ELLERİN

Afrika kocaman bir soru işareti
/düşünüyor/
uzuyor Parmakların
ağaç oluyor, su oluyor
Afrika gülüyor.

Ellerin bir ekmeği bölüyor sonra
göğüs hizasından
yumruk oluyor
dua oluyor ellerin
sınırlar kan kırmızı doğru
Ellerin sınırları çözüyor
insanlık ekvator çapında bir ülke artık
Ortadoğu rahat bir nefes alıyor.

ve neden sonra…

Ellerin dokunuyor bana
-Ellerin en aç yerleri seviyor-

ellerim  salıncakta bir çocuk şimdi
ucunda gönlüm salınıyor…

“Ve mutsuzduk biz
Ah ne güzeldi o günler…”*

Yüzündeki  serinlik kimin gözlerine dokunsa mahcup bir bakışa dönüşürdü. Uykusuna gömülmüş meyyit olurdu kim varsa.
Önce ben düştüm. Sonra şehir, insanlar…
Bakışların kanıma karıştı ve zehirlendim.
İstasyon istasyon arandım durdum. İçim ezildi. Bir sabahı daha geçtim- buhurumeryem- düşlerimde gezdirdiğim ivedi tutku ve son tren.
Ağır teamüllerin nişanı üstümde gezdirildi; sana mühürlendim. Oysa sen, ne kadar kahramansan, ben o kadar olağan şüpheliydim.
Rutubetli yüzler, çarmıha çekilmiş birkaç resim ve fırtınadan arta kalan son martı çığlığı.
Efkar tutarsa beni bu şehirde, tutarsa yılgın bir titreme; - Anla o zaman ne kadar hatıra varsa karantina.
-Zabit kayıtlarında eşkâlimize şerhler düşüyor sinsi bir kalem.  Gözlerini lavaboda unutmuş metalik bir gülümseme beni sana ihbar ediyor. Ve yarım kalmış bir öfke sahibini arıyor.  Farkında mısın? -

* Victor Hugo

adım tonguç olsa
suyun başında imtiyazlı
arkamda zinde güçlerin ferahlığı
cumhuriyet baloları benim beyaz ellerimden sorulsa

adım muhlis olsa
bir dergaha dadansam versem neyim var neyim yoksa
tutmasam bayanların çiçek parmaklarını
bir pir-i faninin gölgesinde yaslansam huzura

adım haydar olsa
devrimci bir heyecanla şehrin dehlizlerinde yasak planlar yapıp
masum insancıkların yaralanan yanlarıyla beslenerek
yürüsem beyaz ellere ve coplara inat
eşitlik adalet hak emek
ölüme hapse veya holdinge dek Devamını oku »

pencereden baktığım
şu sokaktan
-yani ki şu bizim sokaktan-
şimdi kendimin geçtiğini düşünüyorum

geride bırakıp her şeyi
kendimi bile götürmeden
öylece çıkıverdiğimi hayatımdan

ah ne uzak bir hayale öykünüyor ürkek içim
-acı bir gülümseme dudağımdaki-
şimdi (um)arsızca şu sokaktan
kendimi
geçtiğimi
düşü/nü/yorum