1.
iştahla yudumladığım demli, şekersiz, çayım yarım kaldı vay beni!.. başımdan aşağı bir kudurgan sancı. kara entarisi üstünde göğün, vay beni şiirim yarım kaldı!.. kaldı mı şiirim yarım.. olmadık bir kafkas soğuğu, kim bilirdi ya akasyalar kurudu.
kuytu bir köşede kim derdi ay gülüm! cân yetim kaldı… kuyu yurdumsa, kuyuysa yurdum.. hakkımdır yağmur suları.. yıkarım ihtilal içre karayı ve akı..
akı ve karayı kavga gibi yoklarım.
işrak mı derdin..? yankısı vurmuş gibi hurûfa.. davran/ma kalp üstünde küheylan..!
ben gidemem, öfkeme kalmak yaraşır.. şimdi duydum.. daha şimdi.. yevm-i hurûc şiddeti..
2.
adamlar geldi. geçti adamlar…
çöp adamlar cin aliye benzerdi.. ben dedim kâr etmez darbe aşka.. ben desem de aşk beni dinlemedi.. vurdu gitti el yatağına vay beni!.. şâmil bir devrimi beklemedi. Esrâr-ı gam çöreklendi yurduma. yurdumdur arz kadar dar, kuyu kadar geniş.. bir elim doğu, diğeri batı.. bende ki, içerimdekini ne bilsin.. sonrası: a’râf bir aşkta buldum kendimi vay beni…! kurusun iki elim vur beni hıncım yarım kaldı!..
3.
kadınlar gördüm.. görmedim kadınlar.
bir meryem yalnızlığı kavradım. kavradım da gece yarısı kuyuda ihtilal.. bir âfâk gördüm, vay beni!.. gece mi, gündüz mü bilemedim.. ben uyurken askerler geçmiş buradan, ipliğimde darp izleri. yerde sigara izmariti.
. yazıcı düştü notu: kuyuda darbe fezlekesi.
