kapılar örtülünce iki aşina keman
dağılıyor caddede akşamı yara yara
silahsız bir eşkıya düze iniyor gibi
iniyor gökyüzünden ölümün içli sesi
dağılıyor caddede akşamı yara yara
gurbette kalanların gönderdiği fotoğraf
zalimdir tam o saat tüm eski zamanlardan
af çıkarmaz acıya yolları gözleyen kan
silahsız bir eşkıya düze iniyor gibi
halvet içinde cümbüş utanç içinde şehvet
şiirini yazarken bir tüfek kabzasına
yarasında akşamın pıhtılaşıyor rüya
iniyor gökyüzünden ölümün içli sesi
ölüm: uzak akrabası gül denilen katilin
oyundan çıkılmıyor yağmura uğramadan
kavli aşk ile yaşıt iki aşina keman
