HASRET, SABIR VE

7

titrer ve ü?ür kanatlary a?kyn
ü?ür gider sonsuza ve mahzundur çehresi ve kederli
insan hüznün hep savruk yany ve insan hep hüzün yolda?y
bir vakte de?en güne?ler de olmasa
insan hep yakalayamady?ydyr ardyndan ko?tu?unun

çöle susuzluk de?di yine seraba hakikat mühürlendi kalbe a?k
ve ruha sürur demledi bir hayal de gecelere saryldy alny ve iman
hep ürktükçe kaçarken gece ?imdi hep sabyrla bekledi ve hep zafer
yakyn olan uzanyrken kalbine yine gül dedi bir ses yine sürur

ey ince syzy ey derdi derun ey sözlere tarifsizlik yükleyen mana
nazly bir sükûtta tebessüm edildi diye midir sözsüzlü?ün
hasrete dair kaç kelime varsa al senindir helaldir ve kalbimden
yeter ki hicran ve syzy su bulsun çölde yeter ki ye?il dü?sün rüyama/ yeter ki vuslat

hayat, kunda?ynda a?layan bebek ve masum ve temiz ve
günahsyz ama dü?te
dü?te dü?tü kalbime de dü? diye aldyrmadym
ki oysa dü?mü? en güzel hayalmi? en sadyk ve huzur
ve sevdayken hayat uyanmy? dü?ten bebek ve gözya?y

kalbi umut demlemi? bir ömür ve hayali a?k hayali allah
yine kyrmy? zinciri, yine insanlar cahil yine derdi derun yine diyary a?k
büyümü? bebek kocaman olmu? akly bir derya ve namütenahi meta
ama gece gördükçe a?larmy? neden bilinmezmi?
kalbi hep küçük kalmy? kalbi hep temiz kalbi hep öksüz kalbi hem yetim

dua sardym kalbime dilime dua ve sabryma dua
dualar kadar insanmy? insan, dualar kadar kalbi yükselirmi? o kadar güzel
avucundan tanynyrmy? insan avuçlaryndaki kadar büyürmü? avuçlary kadar a?k

çöle vurgun mu dedin gül ya da çöl mü güle vurgun hangisi daha derin
gel ey kalbe mihman olan uyandyr bu uykuyu hadi dua edelim hadi hayat a?k olsun
bir niyazlyk umudun gölgesi tebessüm eder ve ebedi sürur
kanatlaryna sarmy? bir ku? a?ky ve bir bebek ona meftun yine sabry cemil…

ey suya susamy? yrmak ey güne?e meftun gün ey y?y?a a?yk sabah
tezatlary erit de gel ey güzel ardyna kadar açyk ruhum
baky?larym zamana asyly kaldy nerdesin ey hissi sürur
lütfeyle gel gâmy eriten huzur vakittir vuslat kokar kalbi güle meftun
dualar gö?erir, gö?erir de cân bulur bir cânan

yslah olur diken bil ey kalbim!
sabrun minallahi ve fethun garib…

Önceki İçerikVAADİN ON GÜNÜ
Sonraki İçerikEdebiyat Karın Doyurmaz Çay İçirir – 6