I.
acı yama eyle ki asîl dursun yakanda
toprak örtünen feryâd
setretsin günâhını
bir nedâmetin külsüz mâbedinde! arıtsın

rûhuna
perde perde inince birden gece
siyâhın mektebinden sâfi aşkı damıtsın
yüreğine renk gelsin kavî kılsın âhını

II.
takas etme şiiri yontuk dille
ki vakit
kambur bir pâdişahın titremesi acıdan!
eğilirken huzurda otuz küsür kelime

biriktir;
yama, emzir parmağından bu aşkı
konuştukça haz versin takas eden diline
zafer tadı devşirsin olgun bir yabancıdan

III.
ganimet kalan sükût dağıtılsın dile dil
aklı mektum insan ki niyâzında teskindir
indirir kirpiğini sis dağıtan güne tül

içten çatılan kaşı korkutur nisyânını
filiz toplar ardından biraz yağmur biraz kül
doldurur ceplerine
!arşı yere indirir!

IV.
kırk’a erer kelime ve
şiir arza gebe
fikreder nuzûlünü kalbe düşen nikâhın
azalan inâyeti topuğunda halkeder

rabbi!
alnının fiyakası toprak yolcunun,
sabrının kâbe’sinde açık salat hak eder!!!