I.
acı yama eyle ki asîl dursun yakanda
toprak örtünen feryâd
setretsin günâhını
bir nedâmetin külsüz mâbedinde! arıtsın
rûhuna
perde perde inince birden gece
siyâhın mektebinden sâfi aşkı damıtsın
yüreğine renk gelsin kavî kılsın âhını
II.
takas etme şiiri yontuk dille
ki vakit
kambur bir pâdişahın titremesi acıdan!
eğilirken huzurda otuz küsür kelime
biriktir;
yama, emzir parmağından bu aşkı
konuştukça haz versin takas eden diline
zafer tadı devşirsin olgun bir yabancıdan
III.
ganimet kalan sükût dağıtılsın dile dil
aklı mektum insan ki niyâzında teskindir
indirir kirpiğini sis dağıtan güne tül
içten çatılan kaşı korkutur nisyânını
filiz toplar ardından biraz yağmur biraz kül
doldurur ceplerine
!arşı yere indirir!
IV.
kırk’a erer kelime ve
şiir arza gebe
fikreder nuzûlünü kalbe düşen nikâhın
azalan inâyeti topuğunda halkeder
rabbi!
alnının fiyakası toprak yolcunun,
sabrının kâbe’sinde açık salat hak eder!!!
