Kendini beraberinde getireceğin bir üslupla gel
Gel ki henüz yalnızlığın intihar haberi yayılmadan
Kömürleri avuçlarında devşir buruşuk kelamın adının anlamıyla gel
Gel ki henüz önden çekişli yalnızlığın suratına taş bağlanmadan
Yalancı bir gemi gibi gel
Her gece ansızın bir mehtap doğurur tadında güneşin leylak bakışları arasında
Korkma her gece dediysem bunu kırk yılda bir olarak
Gelişini gülşen gibi garantiye bağlayarak
Bunu umudun hazinesine bir artı diye şerh düşerek
Gel diyorum
Kırık bir testinin pas tutmuşluğunu inceden inceye bırakılan yağmura emanet edilerek her satıra bakarak gel iyorum, buyur diyorum, öl diyorum, diril diyorum
Gölgen ki şüpheli halelerle kendinden emin olmanın yalan şahikasını yaşıyordu ben seni mona roza gibi alevlere atarken.
Alevler bir bir sönmeden küller uzaktan gelen dumana yakıt olmadan seni bir emanet ağırlığında derince burkmaktan korkmadan kes yılların göbeğini kısa olsun hayat uzat sürgün hayallerimi.
Bir bakışınla değil ölüye mezar oluşunla gel.
Gelişine sevinecekse baykuşlar gelme. Donanmalar yakılacaksa gelişinle, aydınlıkların yüzüne beyaz bir perde de aralayacaksan, kime geldiğine boykot melekleri karar verecekse gel. Hep hesaptan korkarak hem de hesaba bulaşarak… Teknik aşkları kütüğünden sil de gel.
Cebinde taşıdığın yırtık peştamalın kepekten dokunmuş kirpiklerimi hayatın kirpiklerini kollamaya yeter mi sanıyorsun. Ne sen bir kefen kadar ucuzsun ne de gelen bir kefeni senin bekleyişlerine berdel yapabiliyorum. Borcuna karşılık bekleyişler devam etseydi İsrafili sabahın ilk ışıklarında karşılardım karıncalarla. Son meleğin görev aşkını sayende görmek bile gelişinden mütevellid…
Bir tek kelime kaldı avuçlarımda
Onu da en iyi yerde kullanacağım
Deliliği aklının vergiden düşüren şairin hayaliyle
Stoklarında özlemi uyutanların düşleriyle
Bloke edilmiş merhametleri yaşatmaya çalışanlarla
Kahrı averajla değil açık farkla önde tutanlarla
Kullukta yolu şaşırmayan bir kaç adamla
Yıllara meydan okuyarak
Bir seferlik
Kırk yılda bir gel
