BURADA MİLYON TANE PUT VAR, KIRAR MISIN İBRAHİM?

3

Biliyoruz seni, duyuyoruz İbrahim. Yerle bir oldu seninle putlar, hepsini ezber ettik İbrahim. Biz suskun kuşları dünyanın, kanatlarımız yorgun. Pusmuşuz, vurulmuşuz, kovulmuşuz.

Çık gel şimdi İbrahim.

Kalkansızız, donanımsızız, baltasızız İbrahim. Senin zamanında tek tür put varmış. Şimdi her yer put kaynıyor. Putsuz gezene küstahça bakılıyor. Horlanıyor, dışlanıyor putu olmayan. Gelmez misin İbrahim? Dualarımız sel olsa, gözyaşımız göl olsa koşmaz mısın İbrahim?

Evlerimizde, işlerimizde, dillerimizde, kalplerimizde… Her yerimizde put var İbrahim. Hazırız patlamaya. Gelip bizi görmez misin İbrahim?

Çeşit çeşit putlar büyütüyoruz gün be gün. Övgüler yağdırıyoruz yeni şirk türü bulana. Madalyalar sunuyoruz birbirimize.

Kelimelerimiz yalancı şahidimiz İbrahim. Ağzımızda sevmediklerimiz. Hep serzeniş, hep şikâyet… Konuştukça batıyor, battıkça konuşuyoruz.

vıdı vıdı vıdı vıdı
bunca sözü nereden buluyorsunuz
ne kadar çok şey istiyorsunuz
ne kadar çok şey biliyorsunuz
mezar taşlarından, kitabelerden çok…*

Bomboş şeylere meftun gönüllerimiz. Faydasız ilimlerle yüklü beyinlerimiz. Öncelikler listemiz fiyasko baştan sona. Görmez misin İbrahim?

Kral, para; statü, kraliçe… Ülkeyi bunlar yönetiyor. Pragmatik dünya, kapitalist insan… Bunları da anlatsak sana yine de susar mısın İbrahim?

Çocuklardan başka beyaz hiçbir şeyimiz kalmadı İbrahim. Karalar kapladı dünyayı baştanbaşa. Dışarıdan sütliman gözükse de tastamam arbedeyi konuk ediyor sokaklar.

Cümleler onarmak için değil yaraları derinleştirmek için çıkıyor ağızlardan. İsyana çıkıyor kapılar. Şükür, ışıkları söndürüp perdeleri çekti İbrahim. “Kapalıyız” ibaresini astı kapısına, almıyor kimseyi içeri. Sen… Gelsen… Bir denesen…

Nasıl ki şeytan Hz. Ömer’i görünce korkudan tir tir titriyordu, seni gören putlarda kaçacak delik arıyorlar İbrahim. Gel de bir bir devrilsin putlar. Gel ki baltan ile yeniden şereflensin yeryüzü.

Yüreğimizde, dilimizde, evimizde, işimizde, izimizde kısacası her yerimizde put var İbrahim. Gel de arındır bizi. Hakiki olana sevk et kalbimizi. Unuttuk, yeniden hatırlat Rabbimizi.

Ey zifiri karanlıkta zerreyi görüp gözeten, ey her şeyin sahibi Allahım! Kâbe’deki putları arındırttığın gibi, gönüllerimizdeki putları da kırdır Allahım! İbrahim’i ve baltasını yeniden istiyoruz. Yeniden gönder Allahım. Şenlensin evimiz barkımız.

Burada İbrahim, bu gölgelikte sayısız put var. Geç olmadan gelip kırmaz mısın İbrahim?

* Cahit Koytak- Ben Yokum Beni Karıştırmayın

Önceki İçerikSÖMÜRGECİLİĞİN PSİKOLOJİSİ
Sonraki İçerikMASALLARIMIZ ÇALINDI ÖNCE