YOLCU 55 “TUTUNDUĞUN DALI BIRAK!”

3

yolcu-kapak-55
BU SAYIDA

ferhat kalender l mehmet şamil l ogün kaymak
mehmet aycı l ümran yaka l leyla marankoz
eyyüp akyüz l rabia bulut l selami ay l sedat arlı
yusuf tosun l faik öcal l suavi kemal yazgıç
kamil yeşil l eda aktaş l musa özyılmaz
bülent akyürek | gül çiğdem l selçuk küpçük
bünyamin doğruer l tarık ruşen

KARŞI SORULAR: KİMDİR BU ‘ MAKBUL VATANDAŞ! ‘
ORTA SAYFA: “Yaşadığım dağlarda kabul görmeyen ve şehirde de yerli olmayan bir araf durumu”

AYDIN VAHAPOĞLU AHMET MERCANI KONUŞTURDU!

“TUTUNDUĞUN DALI BIRAK!”

Dağın kenarında yürüyen adam birden sendeledi ve yanı başındaki uçurumdan düşmeye başladı. Düşerken can havliyle kenarda sarkmakta olan yarı kurumuş dal parçasına tutunmayı başardı. Ancak bu kökleri çürümeye durmuş bitkinin adamı uzun süre taşıyamayacağı ayandı. Adam dal parçasının çatırtılarının kıvamında bir sesle bağırmaya, yardım istemeye, yalvarmaya başladı. Ses dağlarda yankılandı, adama ulaştığında bitkin ve umutsuz bir haldeydi. Son çare olsun için hayatı boyunca aklından geçirmediği, beynine çivi gibi çakıldı. “Tanrım” dedi. “Tanrım bana yardım et, yalvarırım bana yardım et. Yalnız sana güveniyorum Tanrım, bana yardım et!” öylesine içten ve öylesine arınmış ve çıplak bir yakarıştı ki bu, yukarılardan karşılık gördü; “Sen, insanoğlu!” dedi ses. Buraya düşmeden önce, önceden de önce, hayatının tüm öncelerinde beni tanımazdın. Benden yüz çevirmiş olarak kibirle hayatını benden sakınırdın. Bir Tanrıtanımaz olarak bu düştüğün durumda sana nasıl yardım etsin yok dediğin şey” dedi. Adamın gözleri irileşti, yüzü karardı lakin yinede yalvarmayı sürdürdü; “Evet Tanrım tüm dediklerin doğru seni tanımazdım, bunu kibirle ilan ederdim. Ama şimdi anladım Tanrım! Her şeyi anladım. Lütfen Tanrım bana yardım et! Yalnız sana güveniyorum Tanrım! Düşmek üzereyim yalnız sana güveniyorum!”

Ses şöyle dedi; “ O halde tutunduğun dalı bırak!”

Önceki İçerikBEN KARDEŞİMİN BEKÇİSİYİM!
Sonraki İçerikYOLCU 56 “İSTİKBAL KÖKLERDEDİR”